wild stappen op zijn Dordts

Afgelopen weekend ben ik dan eindelijk weer eens gaan stappen in Nederland. Na ruim een jaar Fuerte leek mij dit een enorme belevenis, maar helaas waren mijn verwachtingen wat te hoog! Het was absoluut een belevenis, maar iets anders dan gedacht...

Samen met Andrea besloten we Dordrecht onveilig te maken (voor hoe ver dat nog meer mogelijk is :-)), maar ook Andrea was niet meer zo op de hoogte van THE places to be hier in Dordt.
Om te beginnen eerst maar even naar 'Lekker Belangrijk' geweest om van daar uit een 'plan de campagne' te maken. In de hoogtij dagen van 'Lekker Belangrijk' was dit een druk bezocht grand-café met wat hippe muziek. Nu kwamen we niet verder dan een handjevol mensen, luie bediening en érg hollandse muziek, waarbij de jongen achter de bar degene was die de muziek het meest kon waarderen... Ik weet niet meer welke muziek er allemaal langs kwam, het enige wat ik me nog kan herinneren is dat ik me geen illusies maakte dat ik nog op Fuerte zat, ik was absoluut in Nederland beland!

Na gezellig 'gebept' te hebben werd het volgens ons tijd om de voetjes van de vloer te doen. Dit was altijd café Merz, wat absoluut een hotspot was in mijn tienerjaren en wat de laatste jaren veranderd was in een wat alternatief café met nog altijd veel volk. Op naar Merz dus!

Wat een desillusie! Van dansen was geen sprake, want de muziek stond zo zacht dat je de buren van 3 meter afstand vrij gemakkelijk kon afluisteren! Zo kon het gebeuren dat we van volkomen vreemden mededelingend doorkregen dat ze bijvoorbeeld nodig naar de WC toe moesten...
Goed, het was zo bar gesteld met de gezelligheid, dat Andrea en ik ons meer en meer gingen misdragen en elkaar behoorlijk aan het opjutten waren. Dit kon natuurlijk niet onopgemerkt blijven bij het mannelijke geslacht en zo kwam het dat we in gesprek raakten met 3 rasechte Dordtenaren (en dat is apart volk....). Onderwerpen van die avond: de ronddraaiende glitterbal, de buurman met krulletjes, Groningen is al een wereldreis op zich, het Eiland van Dordt (waar ze liever niet vanaf kwamen, want 'oei....scary!') en hun vervoermiddel, een echt dordts fietsie. Kortom, we hebben met ze gelachen, maar ook om ze gelachen (sorry heren!).

Gelukkig liepen we wonder boven wonder een oude bekende tegen het lijf, dance mania Antoine. Hij scheen nogal wat mensen in Merz te kennen, dus indirect hadden we plots heel wat vrienden. Hiermee zijn we dan nog opgeschoven naar 'de Kazerne', ietsjes verderop, wat een ware dans-salon zou moeten zijn. En dat is absoluut niet gelogen, maar.... allemachtig, wat een volk!!! Dit was 100% Dordts (hoe kan het ook anders), maar toch keek ik mijn ogen uit...
Dit is zo'n tent waarbij je bij de garderobe eigenlijk wat huisregels hoort mee te krijgen, zoals; "zorg dat je alsjeblieft geen ruzie krijgt! Dit valt te voorkomen door niet aan de mannen te komen, want dan grijpen de dordtse vrouwen in..." En als je ergens geen ruzie mee wilt krijgen...
Nadat we het eerste gedreun door waren, kwamen we in zaaltje 2 uit en dat bleek een waar Oostenrijks apres-ski oord te zijn. Hier hebben we ons als bezetenen uitgeleefd (je moet toch wat), op muziek variërend van Corry Konings tot happy hardcore...
Madelon, ik ben helemaal klaar om in maart jouw kant op te komen hoor! :-D

Kortom, dit was stappen op zijn Dordts... Ik weet niet of Andrea nog wat toe te voegen heeft? Dan nog altijd liever stappen in Fuerte! Herhaling van dit grote avontuur zal niet snel plaatsvinden, maar vanavond gaan we het proberen op een waar 70 & 80's gebeuren. Ik ben benieuwd.... Jullie horen nog van mij!