sightseeing Praag

Ik heb net een paar heerlijke dagen achter de rug! Emailde ik een tijdje terug nog dat ik naar Berlijn zou gaan (nadat Rome, Hong Kong en Londen afvielen), ook Berlijn ging niet door... Ik heb Corfu nog geprobeerd, zelfs nog een poging tot IPB'en via mijn werkgever, maar ook deze gingen het niet worden. Zat ik dan! Vol met plannen, overal zin in, ik wilde weg-weg-weg en het één na het ander viel af. Maar as always (en waarom vergeet ik dat nog wel eens), ontstond er een gaaf plan. Mijn ouders stonden op het punt om met de caravan naar Tsjechië te vertrekken en de eerste dagen door te brengen in Praag. Of ik mee wilde naar Praag?? Vorige week woensdag op de achterbank heen (good old days, maar dan zonder ruzie met mijn broer achterin de auto) en vandaag teruggevlogen.

De eerste 2 dagen hebben we grotendeels in Duitsland doorgebracht met reizen. Na zo'n 9 uur rijden kwamen we aan in Oost-Duitsland, vlakbij Erfuhrt, waar we dachten een mooie camping gevonden te hebben aan een meer, middenin de bossen. Wat er idyllisch uitzag bleek het tegenovergestelde te zijn: oude troep, feestende jeugd (stoere binkjes), veel bier en bratwurst. En als je dan Nederlands bent, helpt dat niet echt om de boel gezelliger te maken, met het oog op het naderende WK voetbal. Verder was het ENORM koud!! Zelfs met meerdere lagen kleding aan was het nauwelijks uit te houden buiten (nu ben ik ook niet zo'n bikkel wat kou betreft..). Ik keek dan ook erg uit naar het restaurant van die avond, binnen en vast warm. De naam was veelbelovend, Sicht am See of zoiets, het zag er allemaal sjiek uit, totdat we binnenkwamen... Self service (niets mis mee), maar we waren de enige gasten, met een enorme tocht binnen. Niet overdreven, ik warmde mijn handen op aan de zakjes mayonaise, deze waren minder koud dan mijn eigen handen... Het eten was ook niet bijster goed, dus weer een illusie armer dook ik van pure wanhoop maar om 20h mijn mooie roze slaapzak in. Ik trok het geeneens meer om warm te douchen en dan mijn kleren van mijn lijf af te moeten peuteren. Die nacht heb ik geslapen in mijn eskimo slaapzak (met zo'n capuchon), met over mijn pyama nog een vestje en mijn sjaal om...

Dag 2 zijn we vroeg vertrokken richting de Tsjechisch grens. Toen we eenmaal de grens over waren, schrokken we van de armoede. Wat een huizen, of liever gezegd krotten, (raam)prostitutie overal! Ik kan me er iets bij voorstellen in zo'n grauwe omgeving.
Na tijdens avondspits Praag getrotseerd te hebben, kwamen we begin van de avond aan op Sunny Camping. En wat hebben we een zon gezien, not! Gelukkig hebben we het overdag 2 dagen redelijk droog gehouden, maar 's nachts kwam het met bakken de lucht uit en dat úren achter elkaar, non stop, gepaard met enorme windstoten! Het enige moment dat het lekker was was 's avonds onder de luifel, barbeque aan voor wat lekker vlees van de grill, genietend in de avondzon. Dan was het ongeveer 1 uur rustig weer. De avonden vulden zich daar met lekker eten, daarna opgekropen in mijn roze cocon transformeerde ik weer tot rups om een goed boek te lezen of spelletjes te spelen uit ons spellenblik van járen geleden! Niet laat naar bed, want de volgende morgen was het vroeg ontpoppen tot vlinder voor opnieuw heel wat kilometers sightseeing in Praag ;-)

Praag was overweldigend! Wat een pracht en praal, misschien voor mij zelfs wel té veel pracht en praal! Op een gegeven moment was ik murw van weer kerken, weer al die fantastische gebouwen. Het is zo zonde, omdat je als je de hoek omloopt niet meer opkijkt van weer zo'n mooi gebouw.
Ik heb nog een poging gedaan wat Tsjechisch onder de knie te krijgen, maar dat ging mijn ouders beter af dan mij. Zij hebben ervaring met Kroatisch en dat schijnt er veel op te lijken. Ik kwam niet verder dan in de metro, per halte de naam voor mijzelf op te noemen en als we er dan waren, zien of de 'omroepdame' mijn mening qua uitspraak deelde. Maar ik was wel trots op mijn steeds betere uitspraak :-)
Wat betreft de metro... De roltrappen waren werkelijk waar duizelingwekkend! Ik heb nog nooit hoogtevrees gehad, maar hier kwam ik duizelig vanaf. Enorme dieptes (of hoogtes, 't is maar hoe je het bekijkt), die enorm stijl waren! Dat was nog wel ok, maar de roltrap wiebelde ook raar heen en weer, waardoor ik er echt dizzy afstapte.

Vanochtend op de luchthaven was er nog wel even verwarring. Mijn ouders brachten me naar de luchthaven, netjes bordjes gevolgd op de snelweg, komen we bij een ienie-mienie luchthaven aan, formaat Eindhoven airport. Vreemd voor een hoofdstad! Toen ik binnen stond, waren de check-in balies angstvallig leeg. Er zaten welgeteld 2 reizigers. Op de schermen kwam ik mijn vlucht niet tegen, wel een andere naar Amsterdam. Gelukkig zat er op dit vroege tijdstip (05h10) al wel iemand bij de info, maar helaas sprak hij nauwelijks engels. En ik maar vragen of er 1 luchthaven was of misschien meerdere. Uiteindelijk snapte hij mij, ik had mijn ticket laten zien en geprobeerd uit te leggen dat mijn vlucht niet op de schermen stond, en toen bleek dat we bij een oude terminal stonden. De nieuwe luchthavengebouwen waren een afslag verder langs de snelweg.... Daar éénmaal aangekomen leek dit gebouw er meer op.

Vanmorgen dus thuis aangekomen, waar ik de komende 3-4 wk het huis voor mij alleen heb (ok, ok, ik deel het met Tommy, mijn konijn). Direct als een huisvrouwtje aan de slag gegaan: stofzuigen, opruimen, boodschappen doen,... En dan morgen, back to business, aan het werk.