good old Rhodes

Naarmate de tijd vordert en Rhodos steeds verder achter me komt te liggen, wordt het in mijn gedachten een steeds mooiere tijd.... Grappig hoe het geheugen werkt, de nare ervaringen laat verdwijnen en de mooie steeds mooier laat worden :-)

Gisteren was weer een fantastische Rhodos-memories dag! Allereerst 's ochtends op de MSN met iemand vanuit Rhodos, waarbij het fijne herinneringen ophalen was. Dit was al een heerlijk voorproefje op de rest van de dag die zou volgen. 's Middags zou ik namelijk naar Ingrid gaan, waar Fabienne dit weekend op bezoek zou zijn (beiden hostessen op Rhodos toen ik er ook werkte). Fabienne had ik sinds Rhodos niet meer gezien, en eerlijkheidshalve, we waren ook nooit met elkaar omgegaan op Rhodos, net zoals ik met Ingrid ook nooit omging. Maar toch, we kenden wel allemaal dezelfde mensen en hadden dezelfde redenen om ons niet te mengen in het clubje NLse reisleiding. Ook al kende ik Fabienne dus niet, het grappig is, dat zij enorm goede vrienden met Lundy is, mijn maatje op Rhodos. We hadden dus al veel van elkaar gehoord, maar tot een ontmoeting was het nooit gekomen.

Gisteren kwamen dus de foto's van Ingrid op tafel, de komische verhalen, de dolle avonturen,... Veel verhalen die begonnen met 'hoe zat het ook al weer?', maar waar we samen uitkwamen. Herinneringen waarvan ik het bestaan al vergeten was, maar nu weer vol naar boven kwamen. Echt geweldig!
Fabienne had Luxemburgse champagne mee, dus decadent zaten wij dametjes om 4 uur 's middags aan overheerlijke champagne. Hierna zijn we wat frisse lucht gaan scheppen, nog 2 trendy barretjes aangedaan, waar we overheerlijke trendy gerechtjes hebben gegeten, vergezeld met wijn en afgesloten met cocktails.

En toen kwamen we toch weer tot de slotsom, dat hoe zwaar en moeilijk we het alle 3 soms toch ook wel hebben gehad in het buitenland, het een ervaring is geweest die we nóóit hadden willen missen. Zo zeer, dat we bij terugkomst in NL alle 3 heel moeilijk konden wennen. Voor een buitenstaander is het misschien nauwelijks te begrijpen, want we hebben toch alleen maar tijdelijk in het buitenland gewerkt (zo zag ik het zelf ook), maar het is een wereld van verschil bij terugkomst.

's Nachts op weg naar het station heb ik afsluitend Lundy gebeld. Na al die gesprekken over Rhodos, moest ik hem gewoon even spreken, omdat hij voor mij heel belangrijk is geweest op Rhodos. We hebben weer wat afgelachen aan de telefoon, ook gezegd dat het zo goed was om elkaars stem weer eens te horen. Dus ik heb de belofte gedaan om binnenkort eens op bezoek te gaan bij hem in Londen, en ik weet nu al, dat gaat één dolle boel worden, want met Lundy heb je gegarandeerd non-stop lol :-D