Bangkok stories

Net weer een paar dagen terug van een tripje Bangkok en het moet gezegd worden, Bangkok blijft top! Misschien wel mijn favoriet van alle KLM bestemmingen. Hangt ook wel af van het gezelschap, maar tot nu toe is dat altijd super geweest. Nu ook weer, Rita, mijn galleymaatje van vorig jaar Bangkok, was ook nog een paar dagen in Bangkok, dus ouderwets gezellig.

De vlucht er naar toe was appeltje-eitje, helemaal in vergelijking met mijn Curacao vlucht de week ervoor. Ik had gezellige passagiers en zélfs leuk contact met een Japanse. Te leuk blijkbaar, want toen ik lag te slapen is ze out gegaan.... Maar goed, daarvoor en daarna was het alleen maar lachen, gieren, brullen met haar, flauwe humor doet het bij Japanners goed. Ik zie haar nog voor me zitten met haar grapjes en haar 'kidding' in mijn gezicht, iets wat ik graag terugdeed. Het meeste snapte ik eigenlijk niet, maar doet dat er toe? In ieder geval was ik volgens haar 'hawaji' wat zoiets als you're so cute betekent. Kijk, dat is een leuk compliment.
Andere leuke ervaringen had ik op de vlucht Bangkok-Taipei-Bangkok. De meeste passagiers op dat stukje vliegen, spreken geen woord engels. Gebarentaal dus maar.... Ik heb een kip staan nadoen in het gangpad om te vragen of ze een maaltijd met kip wilden, met de vegetarische optie had ik wat moeite.... Wel kreeg ik van een engelssprekende passagier his compliments about the good performance of a chicken... Ahum! :-D Ach, als passagiers niet met je (kunnen) praten, dan moet je er maar het beste van maken toch?

Dan had ik nog een ontstoken oog, waarbij de arts mijn bloeddruk kwam meten, mijn temperatuur opnam en mijn hartslag. En dat alles voor een ontstoken oog, waar niet naar gekeken werd. Uiteindelijk wilde hij een mix van druppels, antibiotica en pijnstillers voorschrijven, waarbij ik heb gezegd dat hij de laatste kon laten zitten. De antibiotica heb ik ook na anderhalve dag laten zitten, want heb nog nooit zo'n erge kater gehad! En dat zonder alcohol. 24 uur per dag liep ik onwijs misselijk rond, functioneerde gewoon niet meer, kon er niet van slapen. Leek me niet verstandig mee door te gaan en bovendien, in NL krijgen we ook geen antibiotica voor een ontstoken oog. Gestopt met die rommel dus. Ik was even vergeten dat mijn vorige ervaring met medicatie tijdens mijn thaise backpack avontuur ook zo intens was.... Hele cocktails willen ze naar binnen schuiven!

Ondanks de misselijkheid toch wezen stappen met Rita en wat collega's. Heerlijk wezen dansen in de club die we vorig jaar hadden ontdekt. De volgende dag, hobbel de hobbel, een treinrit van een uur gemaakt, die mijn misselijkheid bevorderde, maar niet mijn gelukzalige 'ik ben in Bangkok' -gevoel. We zouden verse vis gaan eten in een leuk vissersdorpje. Nu wist de Lonely Planet het weer heel mooi en idyllisch te omschrijven, maar het blijft natuurlijk Thailand. Kortom, het was één grote rotzooi op straat en in het water. Niets sprookjesachtig mooi met drijvende eilanden waarin bloemen bloeien. Wel drijvende eilanden, maar die lagen vol met afval.... De verse vis heb ik ook maar overgeslagen, want door de misselijkheid kon ik écht geen hap door mijn keel krijgen. Lang leve de cola!

Fietsen door Bangkok heb ik ook nog gedaan. Je moet er eigenlijk wel goed gek voor zijn om, onder begeleiding, een fietstocht door het drukke verkeer te maken. Wel interessant waar je allemaal langs fietst. Zelfs door de sloppenwijken. Daarna bootje overgenomen met fiets en al en toen door het groene hart van Bangkok gefietst. Ik wist niet dat het bestond, maar het was echt een verademing na die drukke, warme, vieze stinkstad! Bloedje heet trouwens, 3 liter water gedronken tijdens het fietsen en 's avonds toch nog hoofdpijn van de oververhitting.

De dag van vertrek ben ik nog naar een Wings of Support project geweest met 2 volle koffers vol babyspulletjes. Wat waren ze er blij mee! Een rondleiding gehad daar en ik was onder de indruk van hoe goed het allemaal in elkaar steekt. De organisatie is super! Ze bieden onderwijs aan kinderen die in sloppenwijken wonen, maar vangen ook wezen op, voor het grootste gedeelte aidsweesjes. Je wil niet weten wat voor walgelijke verhalen ik over kindermisbruik heb gehoord. En wat voor mooie kindjes daar eigenlijk uit zijn gekomen....
Na dit bezoek ben ik mijn hotelkamer niet meer uitgeweest. Even bijkomen in de koelte van mijn kamer, douchen, slapen en me klaarmaken voor een lange vlucht naar huis.

Nu ben ik een paar dagen aan het relaxen bij mijn ouders. Ik vertrek straks naar Haarlem, ga Koninginnenacht vieren bij een vriendin in Amsterdam en dan op Koniginnedag zelf vertrek ik naar Shanghai. Nog nooit geweest, dus heb er zin in!

O ja, bij mijn vorige bericht met foto's heb ik nog 2 geweldige foto's van mijn favoriete prinsesje uit Curacao en mij samen geplaatst. Te mooie foto's!