leeg

Toen ik thuis kwam te zitten met mijn knie was de laatste sneeuw in Nederland net gesmolten, werd het nog vroeg donker, 'liep' ik met sjaal en handschoenen buiten en waren de bomen kaal.
Nu ik dit typ kijk ik uit op bomen vol met groene verse blaadjes, staat mijn raam open, heeft de winterjas plaats gemaakt voor een lentejas. En ook al zitten er dagen tussen dat het regenachtig en koud is, er zijn ook al dagen geweest dat ik op het strand ben geweest, zelfs een middag heerlijk op het strand gelegen!
Raar te bevatten dat ik dus al zó lang thuis zit, een seizoenswisseling. Er is zoveel veranderd in die tussentijd! De buitenwereld dan, binnen is er niets veranderd.

Ik heb helaas nog altijd dagen dat ik het moeilijker heb. Dagen dat ik mijn dagelijkse dingetjes wel doe, maar met énorme frisse tegenzin. Geen energie en geen zin. Afgelopen week was zo'n typisch voorbeeld. Het resultaat van te lang thuis op de bank zitten. Eén dag kan ik waarderen, een avondje bankhangen in mijn eentje ook. Een volgende dag alleen en nog een avond wederom op de bank voor de buis ook nog, maar een 3e dag en avond wil gewoon niet meer... Het face-to-face contact kwam niet verder dan het meisje achter de kassa van de supermarkt en mijn fysiotherapeut. En langzaam voel ik me dan zo wegglijden in iets wat ik niet precies kan omschrijven... Happiness is het in ieder geval niet, verre van. Het is ook geen verveling, want ik doe mijn dagelijkse dingetjes. Mijn dagen zijn vol, maar het voelt als leeg. Eenzaamheid is het goede woord.
En 't is best een gevecht, want ik vind het triest om te beseffen dat mijn hoogtepunten en geluksmomentjes bestaan uit de mensen die ik zie en spreek en samen leuke dingen mee doe. Leuke dingen doen! Ik snak ernaar! Weg uit mijn huis, even een andere omgeving dan mijn huis, de supermarkt of de fysiotherapie.
't Is vooral een gevecht omdat ik me niet zielig wil voelen. Mag niet. Dat is ondankbaar. En er is genoeg om dankbaar voor te zijn. Weet ik, maar het voelt niet zo.

Gelukkig heb ik dan nu weer 3 dagen die gevuld zijn met vriendinnenactiviteiten. Vrijdagavond kitesurf vriendinnen over de vloer, gisterenmiddag Rita een plezier gedaan om mee te gaan kijken naar woningen in Haarlem (ze beseft zich volgens mij niet hoe enorm groot mijn plezier was!) en gisterenavond wezen dansen! Joehoe! Vanmiddag zou vriendinnetje Eva komen, maar die ga ik nu in Adam opzoeken, met lekkere zelfgemaakte taart. Fijn om even van omgeving te veranderen. En dan vanavond koffie drinken in mijn vorige woning.
En vanaf morgen? Daar wil ik nog even niet aan denken... Nog niets op het programma behalve fysiotherapie en ziekenhuisbezoek.

Als de zon maar schijnt! Dan lukt het me allemaal nét iets beter...