sprookjeswereld

Vancouver en dan met name Whistler.... Wat geweldig mooi!!!! Op mijn verjaardag in de sneeuw van een geweldig mooi natuurgebied staan was absoluut een topcadeau wat ik mezelf heb gedaan.

Met een kleine delegatie van onze crew reden wij op mijn verjaardag vroeg in het donker weg naar Whistler. In eerste instantie zag het weer er niet goed uit; regen. Naarmate de tocht vorderde en het begon te schemeren zag ik pas goed in wat voor sprookjesachtige omgeving we reden. Tussen de grote sterke dennenbomen door, die bedekt waren met een mooie witte laag sneeuw. De weerspiegeling van het kleine beetje daglicht op de witte sneeuw, resulteerde in een onbeschrijflijk mooie tocht.

Naarmate we Whistler naderden werd het weer beter en de sneeuwlaag dikker. In Whistler zelf, op de berg, lag 2.50 meter sneeuw! In Europa bijna ondenkbaar! Na ons equipment gehuurd te hebben en met onze pas op zak, zaten we om half negen ´s ochtends al in de lift naar boven, de berg op. En boven wachtte ons een koude verrassing: heel koud, -9, met een nog koudere wind. Warm inpakken dus en met nog 2 collega´s besloot ik eerst te beginnen met een lekkere bak thee en wat lekkers. 9 uur sharp stonden we op de latten! Bijzondere ervaring in Whistler... Dacht ik eerst dat mijn ski´s gewoon enorm gewaxed waren, bleek de gladheid echter veroorzaakt te worden door de samenstelling van de sneeuw. Ik kan je verzekeren; dit is geen Europese sneeuw! Klinkt misschien raar in de oren, maar er is toch echt groot verschil. Deze sneeuw is super, maar dan ook super glad (nee, geen ijs, het was gewoon echte poedersneeuw). Believe it or not, zelf op vlakke stukken waar ik stil stond en in beweging wilde komen was me voortduwen met de sticks niet nodig. Hier begin je vanzelf te glijden en krijg je steeds meer vaart en nog meer vaart en nog meer vaart en ..... Deze sneeuw was wennen! Maar geweldige kwaliteit.

Helaas ging mijn skieen echt meer dan butt, misschien de jetlag, de vermoeidheid, of misschien toch de sneeuw. Daarbij, het weer was niet ideaal, het was skieen met de sneeuwbril op, waardoor ik toch al minder goed zicht heb. Toch kon ik, ondanks het minder goede zicht, enorm genieten van de sprookjesachtige omgeving. Stel je enorme bergen voor, wijde pistes (ongeprepareerd) tussen de met sneeuw bedekte dennenbomen door en onderaan de piste een gezellig houten dorpje, waar meters sneeuw op de daken liggen. De afdalingen waren super, kilométers lang!

´s Middags werd het weer nog guurder: sneeuw! Met als gevolg dat de pistes vol lagen met bulten sneeuw, het zicht nog minder werd en de temperatuur nog guurder. Het skieen werd hard werken en dan voel je de jetlag wel! Wij stonden op de latten terwijl jullie al lang lekker warm in bed lagen.... Ik hield het na de lunch dan ook snel voor gezien. Samen met nog een collega de lange afdaling naar beneden gemaakt en daar onderaan de piste natuurlijk weer aan de overheerlijke glühwein gezeten. Hier kwamen we nog 2 collega´s tegen en kon de apres-ski beginnen :-)

Echt, als jullie ooit de kans hebben om naar Whistler te gaan (in 2010 vind hier de Olympische afdaling plaats), dan moet je die kans grijpen! Het is er idyllisch mooi, met geen pen te beschrijven!
Morgen ga ik van de sneeuw naar de zon in Bangkok, maar zodra ik terug ben zal ik foto´s van deze verjaardagstrip toe voegen.