van elfje naar kitechick ;-)
Door: Marije
Blijf op de hoogte en volg Marije
19 September 2008 | Brazilië, Brasilia
En in dat Walhalla zijn Tyr en ik dus geweest. Tyr om fanatiek te kiten en zijn stoere tricks te oefenen (hij heeft kiteloops gesprongen!!!!), Marije om te beginnen met vliegeren en te eindigen met stukjes heen en weer varen. Ondanks mijn twijfels (ingegeven door angst) vooraf, ben ik enthousiast het board afgekomen. Daar was echter wel wat voor nodig.....
De eerste ochtend stonden we op met snoeiharde wind. Deze hadden we de hele nacht ook al door onze mooie kamer in onze VT woonachtige pousada horen gieren! Hierdoor steeg de spanning bij mij aanzienlijk. Kan ik niet leren vliegeren met een zuchtje wind?? haha
Dus lesdag 1 stond in het teken van leren vliegeren op het strand. Met een oefenvlieger die je niet uit de powerzone kan krijgen (wat inhoudt dat die wind blijft houden en je geen moment hem stil kan houden om even op adem te komen), begon de les. Na 1 uur volledig uit elkaar getrokken te zijn, moest ik buiten adem bekennen dat ik mijn conditie vond tegenvallen. Hierna nog een uur met een echte kite op het strand geoefend en toen zat dag 1 er al weer op. Ook dag 2 stond in het teken van vliegeren op het droge om de kite goed onder controle te krijgen. Ondertussen had ik al goed kennis gemaakt met mijn kiteleraar (priveles dus dat was goed geregeld) en zijn hond Bruna. Deze trouwe viervoeter volgde hem/ons overal waar we gingen. Toen ik uiteindelijk lui op het strand zat te vliegeren, voelde ik een plof tegen mijn billen en kwam Bruna gezellig tegen me aan liggen.
Natuurlijk moet er ook gevliegerd worden op water en dus vertrokken we de dagen erna naar lagunes in de buurt. Mooie lagunes, met rustig vaarwater, wat anders dan de woeste zee voor de deur. Prettiger dus om te oefenen en op mijn techniek te letten. In de omgebouwde beattle van mijn leraar, scheurden we over de stranden heen, op weg naar lagunes, met Tyr voorin en Bruna naast me. Nadeel van de lagunes is echter dat ze enorm druk kunnen worden (help!), maar dat de kwaliteit van het water ook te wensen over laat. Gevolg is dat ik 2 dagen/nachten last heb gehad van enorme WC drang (om het netjes uit te drukken). Op die dagen werd er door mij niet gekite, want ik voelde me niet veilig als er in de omtrek van 50m geen wc was... Lastig, maar zo af en toe een dagje relaxen was ook niet verkeerd, want helaas had ik voor elke les toch wel last van een portie te veel spanning. Maar ondanks deze spanning ging het leerproces op de lagunes goed en was ik de laatste dag van onze vakantie in staat om, onder begeleiding van Tyr, op de lagune heen en weer te varen, met forse vaart! Ik kon snelheid genereren als het nodig was en begon langzaam upwind (tegen de wind in) te varen.
Het kiten zelf is me zo goed bevallen, dat ik graag door wil leren. Dus vandaar dat we direct bij terugkomst in NL een wetsuit hebben aangeschaft (helaas hier geen heerlijk warm zeewater) en een trapeze hebben besteld.
Het dorpje Combuco zelf vond ik iets wat teleurstellend. Het kwam nog echt over als een 3e wereld bestemming, en wat bij dat soort bestemmingen vaak een groot probleem is, is afval. Als je al moeite hebt om je dagen door te komen met genoeg voedsel, waarom zou je je dan druk maken om vervuiling? Het afval lag dus ook overal op straat. Faciliteiten zijn er nog nauwelijks, maar vond ik minder een probleem. We hadden een goed bed boven ons hoofd (Pousade 0031) en goed te eten. Dat is het belangrijkste! Bij mijn surfschool Windtown hebben we 2 maal overheerlijk geBBQt, waarbij de kreeft echt specialiteit is. Te decadent voor woorden hoe vaak wij kreeft hebben gegeten, maar je koopt het daar dan ook voor een habbekrats. Het liefst zou ik nu op elke BBQ waar ik aan deelneem verse kreeft zien verschijnen.... ;-) Ook het thaise eten was daar niet te versmaden! Verder echt een perfecte plek om na het kiten lekker te loungen en na te borrelen.
Aangezien de vakantie volledig in het teken van kiten stond, hebben we niet veel andere dingen ondernomen. Daar is de omgeving ook niet echt voor geschikt. We hebben wel een dagtocht per strandbuggy naar de kiteplek Paragaruy gemaakt, daar konden de jongens namelijk nog wat harder kiten.... haha
De tocht er naar toe, voornamelijk over verlaten stranden met af en toe een vissersboot, was adembenemend. Verder zijn Tyr en ik tijdens zonsondergang een wandeling in onze achtertuin gaan maken, mooie zandduinen zoals ik ze al kende van Fuerteventura. Hier hebben we de laatste avond nog een gave rit per buggy door heengemaakt en zijn we nog wezen zandboarden en sleeen. Erg lachen!
Genoeg vakantieverhalen, alhoewel ik nog uren door zou kunnen gaan. Het was gewoon top! Heerlijk weer, heerlijke accomodatie, lekker gegeten, goed gekite en leuke, relaxte mensen ontmoet. Iedereen komt er om te kiten, van elk niveau, een en al gezelligheid.
Zoals jullie van mij gewend zijn volgen de foto's nog. Dit keer niet omdat ik ze nog moet verkleinen (wat wel het geval is), maar omdat ik reserve zit op Schiphol, wachtend op een vlucht, afwachten of ik moet gaan werken vandaag.
Dus zoals gebruikelijk, foto's from Paradise en een kitende Marije (bewijsmateriaal) volgend nog!
-
19 September 2008 - 11:45
Eveline:
He stoere Marije, wat goed dat je je angsten hebt overwonnen en nu helemaal verslaafd aan het kiten bent geraakt. Gelukkig woon je niet zo ver van het strand en ik hoop dat je regelmatig op de (ijskoude) Noordzee kunt oefenen, zodat jij binnenkort ook kiteloops kan maken. Zoentje!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley