vakantiedagje uit

Na een niet al te bijster interessant Almaty (van de 20 uur in het hotel heb ik er 16 op bed gelegen...), was Curacao aan de beurt. Speciaal voor Wings of Support had ik hier een reis naar toe met WoS collega Sara. We zouden op onze dag vrij in Curacao meegaan met de kinderen van Boso Kosecha, die een vakantiefeestje hadden. Dit vakantiefeest houdt in dat ze meerdere dagen in de zomervakantie leerzame uitjes zouden maken en zo bezig gehouden werden, zonder op straat te belanden.
Sara en ik hadden dit project gesponsord vanuit WoS, dus wilden er graag eens bij zijn. En zo geschiedde.

Na een kort nachtje Curacao werden we met de taxi naar Hofi Pastor gebracht, waar we de kinderen zouden ontmoeten. Een mooi natuurgebied, waar we heerlijk doorheen hebben gewandeld. Mooi en leerzaam, want Erwin gaf veel uitleg. Veel grote leguanen in de bomen boven ons. Kleine krabbetjes en helaas ook veel bomba wespen. Dit zijn super grote wespen die je niet graag boos tegenkomt.
Na een heerlijke lunch vertrokken we in de middag naar Sta Cruz, een kleine baai waar de kinderen 's middags naar hartelust hebben kunnen spartelen in het water. En wij dus ook :-)
De jetlag begon me toen al behoorlijk in te halen, dus ik had geen moeite met afscheid nemen van het strand om terug te rijden naar Landhuis Ascension, waar de kinderen zouden overnachten en waar een BBQ voor ons klaar zou staan. Qua eten was het moeilijk om het goede voorbeeld aan de kinderen te geven, want om middernacht NLse tijd, ging er bij mij wel een avondmaaltijd in!
Daarna hebben we op de buitenplaats van het landhuis nog met hoolahoops gespeeld, touwtje gesprongen en van ballonnen leuke beesten en kroontjes gemaakt.
De dag was een groot succes!

En dan hopen dat je na zo'n dag zo gesloopt bent dat je bijzonder goed kan slapen. Helaas was dat niet het geval. Marije kreeg terug in het luxe Hilton hotel last van bedbugs, of te wel bedwantsen, of te wel bedvlooien.
Het nadeel van deze beten is dat ze pas naderhand zichtbaar worden. Dus éénmaal terug in NL kon ik weer niet slapen na de vlucht, omdat er nog steeds nieuwe plekken op mijn benen bij kwamen die jeuken als... ja, als wat? Niet te doen in ieder geval. Was ik vertrokken met 20 hot spots op mijn benen, inmiddels had ik de 30+ al bereikt, met nog meer uitbreiding on it's way. Geen pretje kan ik je vertellen.

Gelukkig heb ik vannacht eindelijk 12 uur kunnen slapen en heeft de jeuk me dus niet wakker gehouden. Er gloeien nog steeds plekken op mijn benen en voeten, maar de ergste jeuk is achter de rug. Dit is jeuk die ik aan kan, niet van die jeuk waar je een kwartier op je tong bijt om niet toe te geven aan de jeuk en waarbij je het later toch verliest. Héél even het plekje aaien, gewoon, om de jeuk te verlichten en voor je het weet heeft de jeuk weer gewonnen van je en ros je met je nagels over je benen heen. Héérlijk! En niet te stoppen :-S

Maar goed, hier aan komt een eind en wat rest zijn dan leuke herinneringen aan een geweldige dag uit met de kids van Boso Kosecha. Voor hen was het de bijna laatste dag van hun vakantiefeest. School staat voor de deur en begint daar as maandag. Ik ga ondertussen even bijkomen van de vlucht, heb een geweldige jetlag, mijn knie rust geven en me klaar maken voor de verhuizing die eraan zit te komen :-)