I've been to paradise....

.... maar paradijs moest nog heel even op ons wachten. Eerst moest er in Sabang een boottocht over een ondergrondse rivier gemaakt worden en mijn verjaardag moest nog gevierd worden natuurlijk, maar daarna was het in gelukkig ruim 5 uur (en niet de geplande 9 uur) op naar het noorden, El Nido, het paradijs.

De eerste dagen van onze vakantie waren niet heel gelukkig met het weer. Het regende veel, wat goed paste bij de troosteloze aanblik die Puerto Princesa biedt. Het romantische plan om mijn verjaardag in een luxe resort aan zee te gaan vieren viel niet alleen om die reden in duigen. Luxe resorts zijn er nog niet echt en hetgeen wat dan wordt aangegeven in de Lonely Planet schijnt volgens meerdere reviews echt verschrikkelijk te zijn. Dus de nacht doorgebracht in een kamer van zo'n 9m2 wat we beiden erg slecht trokken, gelukkig konden we op mijn verjaardag terugverhuizen naar ons eerste guesthouse. Daarna mijn verjaardag gevierd in de stad bij onze inmiddels favo koffiebar (ze hadden taart!) en 's middags uitgebreid geluncht in een restaurant temidden van de mangrove, helaas alleen overlooking de zee en dus niet de gelegenheid om er in te duiken. Ondertussen kriebelde dat bij mij, want was ik niet naar Palawan gekomen omdat ik dacht dat het paradijs was? Inmiddels was het dag 4 van de vakantie en dit was het dichtst dat ik bij de zee was geweest.

Maar dit alles kwam helemaal goed, na aankomst in El Nido. El Nido is truly paradise! Ok, je moet de koude douches dan niet meerekenen, of het feit dat er nauwelijks elektriciteit is, of het feit dat er geen ATM's zijn, of.... Het is redelijk back to basic qua behoeften, maar de omgeving maakt het meer dan goed! En ons guesthouse was gewoonweg perfect! Stunning Vistas heette het en dat was niet overdreven. Een aantal bungalows in een mooie tuin aan zee. Veranda, hangmatten en ons terrasje met zicht op zee om 's avonds de ondergaande zon achter de eilanden voor de kust te bewonderen. Het was de perfecte plek om na een dag snorkelen in bikini nog even na te genieten met een biertje en een snack, voordat we onder de douche sprongen en richting het stadje El Nido gingen voor een borrel en wat te eten. El Nido zelf ligt aan een kleine baai (sterk vervuild), smalle straatjes, toeristische zaakjes met lokaal afgewisseld. Leuk om er 's avonds je vertier te zoeken, maar voor overdag zaten we zoveel beter in Stunning Vistas. Elke avond deden we in El Nido een borrel bij een tent op het strand, fakkels erbij. Dan overdag de meest gave omgeving waar je doorheen kon varen, een fantastische onderwaterwereld en tadaaaa: je hebt paradijs!

Na een verblijf van een kleine week vonden we het tijd om onze backpacks weer op te pakken en hadden we het plan gevat om luxueus af te sluiten in Boracay. Het vooruitzicht aan een toeristisch en zeker niet lokaal, maar vol met eettentjes en barretjes White Beach, trok ons wel. Een soort van vakantie in vakantie idee. Na een verschrikkelijke transfer terug naar Puerto Princesa, het ziek worden van mij daarna, het missen van onze vlucht en een lange vertraging, kwamen we de volgende dag toch aan op het luxe Boracay (overboekt in ons guesthouse, dat dan weer wel). Wennen aan de drukte daar! Wat een toeristen, file op straat met tricycles, etc. Maar oh wat fijn om eens wat anders dan rijst met vis of rijst met vlees te kunnen eten! En o zo leuk om Arjen Boracay te kunnen laten zien. Vier avonden lang hebben we genoten met een biertje en snacks van opnieuw waanzinnig mooie zonsondergangen. Verder wat gesnorkeld in een baai die ik ook nog niet kende, opnieuw gekitesurfd (op de plek waar het vorig allemaal mis ging, dus er moest een zekere angst overwonnen worden), gebeachballt, met rum en cola op het strand gechilld. Kortom, een perfecte afsluiting van de Filipijnen.
Dat was echter nog niet het einde van onze vakantie. Om van de nood een deugd te maken, hebben we onze vlucht via Hong Kong omgebogen tot een nachtstop Hong Kong. Daar hebben we de volgende dag nog lekker de toerist samen uitgehangen, voordat we 's nachts op het vliegtuig terug naar het veel te koude Nederland stapten.

Bovenstaand is een kleine opsomming van ongelooflijke avonturen. Ik heb daarin lang niet alles kunnen vertellen, terwijl er zoveel meer is. Zoals ons avontuur rock-climbing niet voor rookies, wat veel te gevaarlijk was en waarbij we vlak voor de top zijn teruggekeerd (gelukkig was iemand van ons verstandig hier and it wasn't me...), of onze tonijn die we al varend vingen en een half uur later op onze BBQ lag, of onze nacht in een treehouse, of onze darmproblemen....

Kortom, 't was een hele ervaring! Ik heb het gevoel dat ik een maand of langer ben weggeweest ipv 2 weken. Een droom van mij die uitkwam. Ik wilde al jaren de Filipijnen ontdekken, meer van de mensen te weten komen, de mooie natuur bewonderen, het lokale leven induiken. De Filipijnen is immens groot en er is nog zoveel meer te zien dan dat wij hebben kunnen zien, maar dit was al heel bijzonder...

Foto's volgen!