Singapore 'Lampen zat' en nog meer

Na samen op ontdekkingtocht geweest te zijn in Bahrein, Muscat, Johannesburg, Athene, Mexico, Bangkok, Curacao, Quito en Guayaquil werd het tijd voor Eva en mij om samen Singapore te ontdekken. Beiden waren we Singapore virgin. Inmiddels niet meer.

Voor dat ik vertrok naar Singapore had ik geen voorstelling van de stad/het land/ het eiland. Ik wist geeneens dat het op een eiland lag... Na een poging tot lezen van een supersaai stuk in de Lonely Planet, besloot ik maar vooral Singapore op ons af te laten komen. Het voordeel van werkend aan boord, je gaat nooit alleen, waardoor er altijd collega's zijn die je van tips kunnen voorzien. En zo geschiedde. Samen met de tip van een inmiddels ingeburgerde Nederlandse hadden we een mooi lijstje van sight-see oorden, restaurantjes en clubs.

De eerste avond voelde Singapore raar en onwennig. Natuurlijk ook door de vermoeidheid (inmiddels hadden we een Nederlandse nacht werkend overgeslagen en nog niet de kans gehad om een lokale nacht te maken), maar toch vooral omdat je absoluut no clue hebt waar je bent, wat je kan doen en wat je zal liggen en hoe je ergens komt. Zet mij bijvoorbeeld in Bangkok neer en op elk moment van de dag kan ik bepalen naar aanleiding van hoe ik me voel en waar ik zin in heb, waar ik naar toe zal gaan en hoe ik er zal komen.

Goed, we voelden ons dus alle twee ontheemd en lieten ons door collega's op sleeptouw nemen. Eerst borrelen in een leuke tuin aan Robertson Quay, een kanaaltje waar je gezellig langs kan lopen, aan beide zijden vooral omringd door horeca en al wandelend kom je dan uiteindelijk in de stad uit, aan het water. Iets wat we de dagen daarop veel gedaan hebben. Hierna hebben we gegeten op de avondmarkt van Lam Pa Sat, waarvoor Eva al snel de ezelsbrug ' Lampen zat' had gevonden en wat veel makkelijker te onthouden was. Je zit hier aan een plastic tafeltje midden op straat, verkopers van allerlei eettentjes komen met hun menukaart en jij besteld gewoon bij meerdere tenten hun specialiteit. Een leuk sfeertje. Hierna nog even voetjes van de vloer in Insomnia, een concept wat ik uit Hong Kong ken en een copy-paste was, inclusief lokale dames op zoek naar werk en hun klandizie. Helaas hadden de westerse mannen wat moeite om deze dames en Eva en mij uit elkaar te houden en werden we regelmatig aangesproken of we geen dansje wilde maken. Vriendelijk bedankt, maar dit werd niet altijd geaccepteerd. Vriend kwam verhaal halen bij mij, ik nogmaals vriendelijk uitgelegd dat ik prima stond waar ik stond en niet geinteresseerd was, waarop ik de brutale vraag kreeg wie onze drankjes dan zou betalen. Pardon?! Zie ik er uit als iemand die me graag laat trakteren en dan bepaalde diensten terug geeft?! Die drankjes betalen wij dus lekker zelf.
Zelfs de richting van de live band kon ik niet meer opkijken zonder dat de drummer van de band dikke knipogen mijn kant opstuurde, dus Eva en ik zijn op een gegeven moment maar vertrokken. So far de eerste avond in Singapore.

Het tijdsverschil van 7 uur was behoorlijk pittig. Elke dag stonden we zo rond 11h30 lokale tijd op, maar dag 3 was ik echt niet meer vooruit te brandden. Tel daarbij de warmte en de enorme vochtigheid op, kortom, deze werktrip was afzien ;-)
We hebben veel gelopen en gezien, Singapore heeft in het centrum alles op loopafstand zitten. Wel zo fijn. En door middel van lopen krijg je een beter idee en meer een gevoel van de stad. We hebben door Chinatown gewandeld, waar onder de enorme tempel en het enige authentieke aldaar (tenminste, dat dachten we) een enorme parkeergarage bleek te zitten. Wel zo praktisch. Maar ook een lichte teleurstelling. We zijn op twee rooftopbars geweest, eentje bij daglicht, de ander by night. Beiden hadden een fantastisch uitzicht, maar de drankjes waren onbetaalbaar, helaas hier geen 'heren' die ons wilden trakteren op een drankje. Twee bier kostte zo'n 30 dollar (en dan hadden we nog iets wat onder het goedkoopste van de kaart viel). We vroegen ons meerdere malen af waar iedereen de drank op zo'n avond van betaalde. Alcohol is overal duur in Singapore. Alles is trouwens duur in Singapore. Geld uitgeven vond ik lastig, in Azie ben ik sowieso niet gewend dat het duurder is dan in Nederland. Eigenlijk is haast geen enkele bestemming waar ik op vlieg duurder (Scandinavie, Groot-Brittannie en Zwitserland zijn uitzonderingen). Bij het avondeten heb ik geen enkele keer gehad dat ik het eten waard vond voor wat ik er voor betaalde...

De stad zelf is super nieuw met fantastische architectuur! Helaas houdt het in dat al het authentieke gesloopt wordt en dat er weinig staat wat historie heeft. Dat zie je niet alleen, dat voelde ik ook. En dat miste ik vooral. De straten zijn strak en brandschoon en leeg. Geen straatverkoop of iets dergelijks. Het enige wat leefde en wat voor mij ook de leukste ervaring van de hele trip was, was de brug die Eva en ik 's nachts op weg naar ons hotel tegenkwamen en die bomvol met jongeren zat. Iedereen had drinken en eten mee. Eva en ik zijn de nabij gelegen 7 Eleven in gelopen, hebben er een biertje en een zakje chips gekocht en zijn er tussen gaan zitten. Het bestaansrecht van die 7 Eleven was de brug en zijn aantrekkingskracht op jongeren in de nacht.

Wat betreft avond- en nachtleven is er genoeg te doen. Maar ook hier vooral veel expats en geen lokale mensen. We hebben de mazzel gehad om nog op een gastenlijst terecht te komen via een contact van Eva. Maar na drie avonden het peperdure uitgaansleven in te gaan had ik Singapore eigenlijk wel voldoende ervaren om weer naar huis te willen.
Ik zeg het niet snel, maar Singapore heeft het niet voor mij. Gelukkig was er wel vriendinnetje Eva om dit mee te delen.
Oh ja, en die cocktail 'Singapore Sling'? Not my flavour'.