Shabat

Met KLM roosters waar je zelf in kan knutselen, is het fijn om tijdens de kou in Nederland, vluchten naar warmere bestemmingen aan te vragen. Zo wilde ik wel eens naar Tel Aviv. Niet te ver vliegen, wel 24 uur ter plaatse vrij en nog eens eerder zomer dan in Europa. Ik zag me al liggen op een strand/zwembad bedje met een goed boek. Zaaaaalig vooruitzicht! Een dag verplicht relaxen!

Vorige week toen ik op internet keek om te zien hoe het weer er voor stond, was ik aangenaam verrast: 28 graden!!! Joehoe! Helaas een dag voor vertrek bleek dit te zijn gedaald naar 18 graden. Dus in plaats van zonnebrandcreme, pareo en slippertjes, ging mijn laptop mee, ladingen films en boeken. Het zou cocoonen op mijn kamer worden, want sightsee-en zit er voor ons niet in in Tel Aviv. Om veiligheidsredenen, mogen we de stad niet in en alleen op de boulevard bij het hotel kunnen we even luchten.

Na een korte, maar erg zware en hectische vlucht kwamen we 's nachts in Israel aan. De volgende ochtend was ik vroeg wakker en tot mijn verbazing scheen de zon af en toe. Mijn hotelkamer keek uit op zee en ik zag immense golven, eenmaal op het balkon voelde ik de harde wind. Ik werd er helemaal vrolijk van; tijd voor een stormachtige strandwandeling! De zee was ruw en maakte een enorm kabaal, de wind was hard, maar de temperatuur lekker, zo af en toe liep ik zelfs in de zon. Veel sportievelingen op het strand; kitesurfers, golfsurfers, windsurfers, trimmers, beachballers, fietsers en kano devils. Met mijn blote voeten in het zand en schoenen in de hand, genoot ik van mijn wandeling. Het leek een strand als elk ander Middelands Zee strand.
Tot ik aan de praat raakte met een Israelier, die mij aan het eind van het gesprek waarschuwde: ik kon wel helemaal naar het einde van het strand lopen, maar er zaten daar Arabieren en volgens hem wilde ik daar niet zijn.... Bij de uitgangen van het strand stonden bordjes van de regering: Go in Peace. Ik heb er een foto van gemaakt. Vond het een aparte boodschap voor het verlaten van het strand. Helemaal in een land als Israel, waarover ik me afvraag of er ooit vrede zal komen.

Einde van de middag moesten we al vroeg warm eten, want het zou Shabat worden, rustdag voor de orthodoxe Joden. Warm voedsel is hierna niet meer te krijgen, in ieder geval niet in ons hotel, want dit zou onder werken vallen (wat niet mag op een rustdag), maar ook zou er electriciteit voor nodig zijn, wat ook verboden is: "Orthodox and some Conservative authorities rule that it is prohibited to turn electric devices on or off as falling under one of the "39 categories of work."
Anyway, veel begreep ik er niet van, gewoon door gebrek aan kennis. In ieder geval houdt het dus in dat na 4 uur Nlse tijd een warme hap nog lastig te krijgen is en dat er in ons hotel een speciale Shabat lift is, waarbij je niet op de knopjes van de verdieping hoeft te drukken, maar die elke verdieping automatisch aan doet. Zaak voor ons dus, om die lift te mijden, tenzij je er een half uur over wilt doen om op jouw verdieping te komen.

Veel heb ik niet van het land, de cultuur en de bewoners meegekregen, maar toch had ik een bijzonder gevoel. Ik liep in het land waar al decennia lang bloedig gevochten wordt, omwille van godsdienst. Raar idee en ergens voelde ik me er niet op mijn gemak. Niet zo zeer omdat ik me onveilig voelde, maar misschien meer het idee, dat ik er liever niet had willen zijn.

Goed, voorlopig gaat dat ook niet gebeuren, de komende maand veel vliegen in Europa, met als gevolg weinig vrij. Weer even korte vliegtijden, kleine vliegtuigjes en kleine crew. Heb ik zin in!

Oh ja, heb eindelijk foto's geplaatst onder mijn Hong Kong en Peking verhaal. Enjoy!