turbulente week

Het is even wat stiller vanaf het Marijejelly.waarbenjij.nu front, maar dat heeft zo zijn redenen. Een mensenleven kan niet dagelijks gevuld zijn met avonturen!
De afgelopen anderhalve maand en ook nog komende week vlieg ik in Europa rond, dat betekent veel werken en weinig vrij. Weinig vrij thuis en weinig vrij in het buitenland, dus weinig tijd om wat te ondernemen. Afgelopen week was daar weer een voorbeeld van, maar toch kan je onverwachts het één en ander beleven.

Voordat ik zou starten met werk, was ik even op Schipholplaza. Bij het terugrennen naar het bemanningencentrum, gebeurde er een akelig ongeval op de roltrap. De man voor mij stapte erop en viel om de een of andere reden. Hij lag bedolven onder zijn tassen en kon geen kant op, probeerde overeind te komen, maar door de beweging van de trap bleef hij omvallen. Ik had ondertussen mijn trolley aan de kant gesmeten, zijn koffers verwijderd en probeerde hem overeind te sleuren, wat helaas niet lukte. Druk zoeken naar een stop knop naast mij dan maar, maar niet gevonden. Ondertussen was hij met de roltrap naar boven vervoerd en lag op zijn hoofd en schouders en dreigde het hele eind naar beneden te vallen. In no time stond ik boven bij hem, probeerde hem met mezelf klem te leggen, door voor hem te gaan staan, zodat hij niet naar beneden zou rollen. Helaas lukte dit maar half, omdat hij een maatje te groot voor me was. Ik kwam dus met mijn voeten klem onder hem en had moeite om mijn evenwicht te houden met zijn lichaam tegen mij aan die alle kanten op wilde. Gelukkig op dat moment kwamen twee mannen uit het niets de roltrap opgestormd, werd ergens de roltrap stilgezet en kon ik al hinkend, één schoen was ik kwijt, de roltrap verlaten. In uniform, dus dat moet er fantastisch uitgezien hebben voor alle wachtende mensen bij aankomsthal 1.
Nou ja, zowel die man als ik golddat we met de schrik vrij kwamen, licht mank liep ik 2 minuten later de briefingkamer binnen en kon de werkweek beginnen. Kan je wel vertellen dat mijn hart in mijn keel zat het eerste kwartier en dat ik op weg naar het vliegtuig nog altijd beduusd was van wat er in een split second voor mijn neus was gebeurd.

Dan hoop je dat je het daarmee gehad hebt voor de rest van de week....

De volgende avond laat lag ik, compleet met oordoppen en al, in mijn bedje in Zurich. Inmiddels diep in slaap werd ik ruw gewekt door een hels kabaal en mijn bed wat enorm trilde; ik werd doodsbang wakker! Lag even verbijsterd in bed, zo van 'wat gebeurde er nu net?' en bedacht me dat het niets anders dan een aardschok kon zijn geweest.
Licht aangedaan en toen bleek het toch ook nog wat anders kunnen te zijn geweest; het kofferrek waar mijn koffer op stond, was volledig in gestort, waardoor de koffer met een enorme klap op de grond was gevallen, tegen mijn bed aan en onder mijn bed was geschoven.... Door de schok van zo abrupt wakker worden heb ik nog zo'n anderhalf uur wakker gelegen, voor dat ik uberhaupt weer in slaap kon vallen.

Maar goed, er waren ook leuke momenten afgelopen werkweek hoor! Ik heb Madrid kunnen verkennen met heel gezellige collega's (wat een mooie binnenstad!) en verder hebben we enorm lol gehad met cockpitcollega's die meerdere vluchten bij ons bleven. Onwijs interessante gesprekken gehad over foodcarving (;-)), knutselen met eten en lekkere meebleren in de crewbus op een mooie muziek (geen alcohol in het spel).

Nu dan even 2 daagjes vrij, vanmiddag begint mijn squashavontuur! Na met Cumbuco kennissen een paar keer voor kiten te hebben afgesproken, wordt het nu tijd voor een winterprogramma en dat hebben we gevonden in de vorm van squashen. En laat het nu, net als bij kiten, het geval zijn, dat ik de beginner ben en de rest het al kan.... Beetje jammer, maar ach, uitdagingen zijn ook best leuk en het gaat nog altijd om de gezelligheid!

Tot de volgende keer!