jeeeej... holideej

Gek, ik zat net nog even mijn vorige verslag te lezen en zag een foto van mijzelf dik ingepakt in winterjas, sjaal en winterlaarzen. Hard to believe dat dat nog zo kort geleden was. Op dit moment heb ik even de filipijnse warmte ontvlucht omdat de warmte me op Boracay echt te veel kan worden (en om lek gestoken te worden in een internetcafe...).
Elke dag meerdere lagen van zonnefactor 50 opsmeren en dan toch nog bruin worden, of rood als je niet oppast. Een heerlijke tropische break van de mooie witte winter in thuis in NL. Kortom, het weer is hier fantastisch! Sorry guys...

Een week geleden zijn Michiel en ik vertrokken via Manilla naar Boracay. We werden ge-upgrade naar een heerlijke stoel in business class, dus jullie zullen begrijpen dat de rest van de vlucht een groot feest was. Ik heb een filmmarathon van nederlandse films gehouden en me verbaasd over de intelligentie van cavia's en kakkerlakken in de film G-force (guinea pig force). De volgende ochtend aangekomen in het geweldige crewhotel van KLM, waar vooral Michiel zijn ogen uitkeek. Luxe alom. Na een kort slaapje heb ik genoten van een pedicure en daarna hebben we met collega's de bloemetjes buiten gezet in Manilla. Qua stappen weinig anders dan in Bangkok, dus dat voelde vertrouwd. Ben nog versierd door een vrouw, ook geheel nieuwe ervaring. Maar mocht wel een mooie roos meenemen ;-)
Na krap 2 uur slaap ging de wekker om op onze vlucht naar Boracay te stappen. Wat een uitzicht onderweg! Bounty eilandjes onderweg en fantastische kleuren blauw in de zee. We werden ondanks de vermoeidheid meer en meer opgetogen.

Inmiddels zijn we een kleine week verder en redelijk ingeburgerd in Boracay. We verblijven in een simpel guesthouse direct op het strand waar de kiteschool op 50m lopen ligt. Als we 's avonds de harde wind willen ontlopen, dan zoeken we de gezelligheid en verscheidenheid van White Beach op, aan de andere kant van het eiland, krap 10 minuten lopen. Dat deel is erg toeristisch, maar het strand is er geweldig mooi en de zonsondergang fenomenaal.

Boracay is dus absoluut geen slechte plek om je 33e verjaardag te vieren. Om exact 6 uur in de ochtend hoorde ik Happy birthday van de Beatles door mijn oordoppen klinken en stond broerlief naast mijn bed. Birthday breakfast op het terras op het strand genuttigd, hoeveel mooier kan het leven zijn. Ik was klaar die dag om mijn eigen kiteboardje haar waterdoop te geven, maar helaas was het die dag zo'n beetje windstil en is het er de dag erna wel van gekomen.

Elke dag staan we super vroeg op, rond 6 uur, zodat ik tussen 7 en 8 het water opga. Waarom in godsnaam zo vroeg, zullen jullie je afvragen? Om de simpele reden dat de kitespot dan nog erg rustig is en ik op mijn gemak kan oefenen, zonder gestresst te raken van de ongeveer 70 kites om mij heen, een paar uur later. Kiten gaat goed vooruit, maar helaas slechts 2 uur per dag, door de drukte. Gisteren ging heen en weer varen erg lekker, vandaag een off day. Niets lukte. Met een slecht gevoel liep ik het water uit, maar gelukkig wist een mooie blauwe zeester me op te vrolijken. In plaats van een stuk plastic op de bodem, bleek het een donkerblauwe zeester te zijn, groter dan mijn hand. Even vast gehouden en toen weer teruggelegd. Gaaf!

Verder al veel muggen ontmoet, met als dieptepunt gisteren opstaan met een dik oog omdat ik gestoken was in mijn ooglid. Ook de kwallen zijn me niet zo goed gezind. Bijna elke dag wel een letterlijke aanvaring met ze, met eergisteren een steek in mijn bil....

All with all wil ik niet klagen hier. Het blijft een heerlijke break van mijn KLM leven naar een voor mij
nieuwe wereld.

Oh ja, op de vraag of ik al mooie kitesurfers heb ontmoet? Of Saskia en Sandra waren me 2 weken geleden voor (haha) of ze worden voor mijn neus weggekaapt (niet zo haha ;-))
Maar goed, ik ben hier voor het kitesurfen.... toch?

Foto's volgen zodra ik terug in NL ben!