wisseling van seizoenen

Het is zover:

"'t Is weer voorbij die mooie zomer
Die zomer die begon zowat in mei
Ah, je dacht dat er geen einde aan kon komen
Maar voor je 't weet is heel die zomer alweer lang voorbij..." (Gerard Cox)

Vandaag is de 2e dag op rij dat ik rillend de dag doorkom. Elke 5 minuten besef ik dat ik het koud heb en ik neem me voorlopig voor geen koude drankjes meer te drinken totdat ik gewend ben aan het definitieve einde van de zomer. Elk jaar opnieuw heb ik zo'n gewenningsperiode. Een periode waarin mijn lijf schreewt om eten en het liefst vet en slecht, waar ik alleen nog maar thee en koffie wil drinken, mijn handen warm aan de warme pannen die van het vuur afkomen en mijn hemd en t-shirts meerdere keren per dag goed in mijn broek stop.

Dan vallen de bladeren ook nog eens en met een beetje pech zijn het direct gure, donkere dagen met veel regen en wind. Om dan nog maar niet te spreken van de klok die volgend weekend een uur achter uit gaat. Worden de dagen ook nog eens korter en donkerder.

Ondanks de slechte zomer is het voor mij toch elk jaar opnieuw met weemoed afscheid nemen van een fantastische periode. Fijne herinneringen. Zo ook dit jaar. Thuis als op het werk.
Op werkvlak is het niet minder dan fantastisch geweest de afgelopen maanden. Zo goed als deze zomer, ga ik het niet meer krijgen.... Negen vluchten achter elkaar op mijn favoriete vliegtuigtype, de Boeing 747. Negen keer naar fantastische bestemmingen:

Hongkong met mijn broer,
Bangkok tot 3x toe, waaronder één keer met vriendlief,
dan één van mijn favosteden Chicago,
een fantastische trip met bonusdag in Los Angeles,
vriendin Eveline mogen omhelzen in Nairobi,
de onderwaterwereld van Curacao verkend,
en dan as woensdag mag ik naar Houston, Texas, voor de laatste Halloween inkopen.
Eenmaal werd deze bonusreeks onderbroken door 5 dagen vliegen door Europa, maar ook dit waren geweldige zomerstops in Boedapest en Rome.

Ik heb herinneringen aan het herontdekken van Hongkong, thais leren koken in Bangkok, genieten van het mooie weer in Chicago tijdens een ochtendwandeling, blije kinderkoppies in een sloppenwijk in Nairobi, voor mij nieuwe vissen mogen ontdekken onder water en 's avonds genoten van een kreeft op mijn bord in Curacao, een blue whale mogen aanschouwen vor de kust van Los Angeles. En niet te vergeten elke reis opnieuw een heerlijk bed aan boord om een dutje op te mogen doen.

Oh, wat gaat dat alles wennen worden. Geen mooie, exotische bestemmingen voorlopig, geen bedjes aan boord meer om de ogen te mogen sluiten. En dan thuis ook nog eens de kou, dezelfde kou die de komende periode werken me weer mijn handen doet warmen aan de koffie- en theepotten aan boord. Eigenlijk pure armoede.

Gelukkig dus mooie herinneringen om van binnen warm van te worden. En mensen thuis om me aan op te warmen. Maar mochten jullie opnieuw een tijdje niets van mij horen, dan kan het goed zijn dat ik toch heb besloten om in winterslaap te gaan.